Crisisopvang
In crisissituaties vangen pleeggezinnen kinderen tot 21 jaar direct op. De maximale termijn voor een crisisplaatsing is vier weken, met een maximale verlenging van nog eens vier weken.
Pleegzorg als hulpverleningsvariant
Men zet de hulpverleningsvariant van pleegzorg in als de kans bestaat dat door intensieve hulpverlening de opvoedingsvaardigheden of leefsituatie van de ouders op korte termijn sterk verbeteren. In dat geval kan het kind weer thuis wonen. Er zijn twee vormen: kortdurende pleegzorg en deeltijdpleegzorg.
Kortdurende pleegzorg
Bij kortdurende pleegzorg wonen kinderen tijdelijk niet thuis, maar kunnen de ouders met extra ondersteuning op korte termijn mogelijk wel weer voor het kind zorgen. De bedoeling is dat ouders gedurende een afgesproken termijn intensieve ondersteuning krijgen. Wanneer blijkt dat het kind weer naar huis kan, stopt de pleegzorgplaatsing.
Als de ouders na de intensieve periode van ondersteuning toch niet in staat zijn om voor het kind te zorgen, wordt de pleegzorgplaatsing omgezet in een langdurige plaatsing: de opvoedingsvariant. Het doel is ervoor te zorgen dat kinderen dan bij dezelfde pleegouders blijven. Is dit niet mogelijk, dan zoekt men naar een nieuw pleeggezin.
Deeltijdpleegzorg
In deeltijdpleegzorg verblijven kinderen niet de gehele week in het pleeggezin. Zij verblijven bijvoorbeeld alleen in het weekeinde, overdag (dus zonder overnachtingen), één weekeinde in de maand of alleen op doordeweekse dagen in het pleeggezin. Kind en ouders worden hiermee ontlast. Er zijn veel verschillende vormen mogelijk, afhankelijk van de behoefte van het kind en de ouders.
Pleegzorg als opvoedingsvariant
In de opvoedingsvariant voeden pleegouders een pleegkind voor langere tijd op. Dan is het pleeggezin een vervangende opvoedingssituatie. Het doel is om het kind in een perspectiefvolle opvoedingssituatie te brengen en te houden. Samenwerking met de ouders blijft - indien mogelijk - bestaan.
Bronnen
